Postaw mi kawę na buycoffee.to

23:07:00

Tropami Duszka Bogusia po Szczecinie




    Najlepiej wspominane są wypady niespodziewane, do których, poza zapasową parą bielizny, nie trzeba się specjalnie przygotowywać. Tak trafiliśmy do Szczecina. Miasta, w pewnym sensie, dla nas sentymentalnego. Prawie jak Poznań
Witał nas słońcem, przepłaszał deszczem, ugościł ciastkiem z panoramą na 22-drugim piętrze, obok hotelu, gdzie spędziliśmy miesiąc w dawnych już czasach. Zaskoczył wspaniałą wystawą (Jan III Sobieski - marszałek, hetman, król - jeśli będziecie mieli okazję - polecam) na Zamku Książąt Pomorskich, na którego dziedzińcu dziewczyny z zachwytem wplątywały się w sieć. W informacji turystycznej zapytaliśmy o paszporty dla dzieci, jakie funkcjonują u nas, zachęcając do zwiedzania. Panie znalazły ostatnią w archiwum mapę, bo już po sezonie ;). Dziewczyny biegając po zakamarkach zamku, zdążyły zdobyć wystarczającą liczbę pieczątek do otrzymania nagrody. I z odznakami ruszyły dalej. 
W zimowe dni będziemy wspominać smak truskawek na Wałach Chrobrego i włoską knajpkę, gdzie na stolik trzeba było nieco poczekać (co u nas się nie zdarza, ale było warto ;) oraz eksperymenty w Mieście Nauki, jakie powinny towarzyszyć lekcjom fizyki (bynajmniej nie po to, żeby dać uczniom złudną nadzieję, że puszczą szkołę z dymem ;). 



















Booking.com

7 komentarzy:

  1. Wundervolle Fotos.
    Hab lieben Dank
    Sylvia

    OdpowiedzUsuń
  2. brakuje u nas takich atrakcji na co dzień, dobrze, że dookoła mamy góry, to sami organizujemy sobie wolny czas, ale już widzę czerwone policzki z emocji u Młodego gdyby brał udział w takiej grze ...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. U nas są paszporty po regionie, przybija się pieczątki w wybranych miejscach :), zapytaj w okolicy, może są podobne i nie wiesz, a góry piękne o każdej porze roku i kryją mnóstwo niespodzianek ;)

      Usuń
  3. Truuuuuuuuskawki !!!!!!!!!!!!!!!!!

    OdpowiedzUsuń
  4. Ach Szczecin… My z mężem też mamy do niego sentyment. Kiedyś chcieliśmy nawet przeprowadzić się tam, ale życie poplotło się inaczej jak to życie ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. jak to życie, choć Małgosiu, nigdy nie wiadomo, czy nadal nie jest Wam później pisany ;)

      Usuń
    2. Nie wiem, czy teraz bym chciała, może Włochy? Żartuję oczywiście, ale ciiii nigdy nie wiadomo :D

      Usuń

Copyright © 2016 Zwidokiemnaobelisk.pl , Blogger